Bedrijven investeren veel moeite, kosten en energie om talent aan te trekken, de productiviteit te verhogen, hun beste mensen te behouden.
Onlangs publiceerde de Harvard Business Review een interessante paradox.
Nooit investeerden bedrijven zoveel in retentiemanagement, terwijl op datzelfde moment poll-marktleider Gallup kon melden dat de betrokkenheid van werknemers niet gegroeid was.
Houston, we've got a problem...
Uit een studie van Susan LaMotte, een Harvard Business Review inzender, blijkt dat de fit tussen bedrijf en individu niet alleen beïnvloed wordt door wat er op het werk gebeurt, maar al evenzeer door wat er buiten de werkomgeving beleefd wordt
Uit deze studie blijkt, zoals verwacht, dat mensen werk en prive het liefst als aparte vakken beschouwen. Meer nog, er bestaat een sterke correlatie tussen leeftijd (Baby Boomers en Gen x-ers) en de behoefte werk en prive zoveel mogelijk gescheiden te houden.
De wens is echter niet altijd de vader van de gedachte. Blijkt eveneens dat de realiteit verschilt: wat je buiten je werk beleeft, heeft wel degelijk een belangrijke invloed op je werkgedrag.
Vele retentiemodellen zijn gebaseerd op werkervaring en zouden dan ook meer aandacht mogen hebben voor het totale plaatje, zowel vanuit een werk, als vanuit een persoonlijk perspectief.
Werk is niet langer een job uitoefenen in ruil voor een loon. Werknemers willen de kans krijgen hun hele hebben en houden uit te drukken: fysiek, intellectueel, emotioneel en ja, misschien wel spiritueel in het delen van hun persoonlijke waarden.
Financiële spitsvondigheden en alle mogelijke cafetaria plannen zijn nice-to-haves in een brede context van medewerker tevredenheid. Maar we blijven eerst en vooral sociale wezens die het best functioneren in een klimaat van verbondenheid en betrokkenheid.
Misschien is het dus interessant even te bekijken welk soort informatie je vergaart in interviews, reviews en feed-backs.
Indien deze vooral gebaseerd zijn op het werk zelf, of op de werkomstandigheden, loont het de moeite dit uit te breiden naar de meer persoonlijke sfeer.
Ongeveer de helft van de oorzaken van stress ligt buiten de werkcontext maar hebben wel degelijk invloed op het functioneren.
Door de eerste signalen van mogelijke persoonlijke en/of sociale problemen tijdig te detecteren en waar mogelijk ondersteuning te bieden, wordt de medewerker geholpen en blijven de effecten op het functioneren beperkt.
Want wat je niet weet, wat men je niet vertelt, is heel dikwijls omdat je het gewoon niet vraagt.